Ο εκφοβισμός και η βία στο σχολείο είναι κάτι που μας αφορά όλους. Φέτος με αφορμή την 6η Μαρτίου, την ημέρα κατά της ενδοσχολικής βίας,  προβληματιστήκαμε αρκετά στην τάξη σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα.

Αρχικά παρακολουθήσαμε ως αφόρμηση τα βίντεο που βρίσκονται στην αρχική σελίδα της ιστοσελίδας μας και γράψαμε μηνύματα ενθάρρυνσης και συμβουλές για τους πρωταγωνιστές τους. Η αλήθεια είναι όμως ότι η κουβέντα μας είχε ξεκινήσει περίπου μια εβδομάδα νωρίτερα με αφορμή το μάθημα της Γλώσσας μας: «Το χαρούμενο λιβάδι»  

Συζητήσαμε στην τάξη για τη διαφορετικότητα και για το αν αυτή θα πρέπει να αποτελεί αφορμή στοχοποίησης ή εάν είναι κάτι ανθρώπινο και φυσιολογικό. Ομόφωνα όλοι συμφωνήσαμε ότι όλοι είμαστε ίσοι κι « όλα φτάνουν για όλους ». Μάλιστα για να αποκαταστήσουμε την αδικημένη παπαρούνα του μαθήματός μας γράψαμε ένα δικό μας τέλος για τη συγκεκριμένη ιστορία.

Στη συνέχεια τα παιδιά ανέφεραν και δικά τους σχετικά βιώματα. Περιέγραψαν εάν έχουν υπάρξει θύτες ή θύματα ή μάρτυρες περιστατικών ενδοσχολικού εκφοβισμού και πώς ένιωθαν σε κάθε περίπτωση.

Μετά από πολύ προβληματισμό καταλήξαμε στο ότι ένας πραγματικός φίλος πάντα μπορεί να μας βοηθήσει στις δυσκολίες μας κι έτσι αναφέραμε παραδείγματα από φιλίες που έχουν μείνει στην ιστορία.  Έμπνευση για τη φιλία ήταν το μάθημα των Θρησκευτικών «Με τους αληθινούς φίλους πλουτίζουμε τη ζωή».