Πότε νιώθουμε χαρά, λύπη, αγάπη, θυμό, φόβο?
Αγάπη
Νιώθω αγάπη για τον παππού μου.
Αγαπούσα και τρία αγόρια... Τώρα αγαπώ το ένα.
Φυλλέρια
Χαρά
Παντελής: Όταν αγοράζω παιχνίδια νιώθω χαρά.
Ανάργυρος: Χαρά; Όταν μου δίνουν δώρα. Όταν παίζω μπάλα.
Αγγελική: ? όταν παίζω, όταν κερδίζω.
Δέσποινα Ροδίτη: ? όταν μου κάνουν δώρα και όταν παίζω.
Μάρκος: Χαίρομαι όταν μου φέρνουν δώρα και όταν πηγαίνω με τον μπαμπά μου για ψάρεμα.
Παρασκευή: ? όταν μου παίρνουν δώρα κι όταν είμαι στην αγκαλιά του μπαμπά και της μαμάς.
Θεοδόσης: Όταν έρχονται οι φίλοι μου στο σπίτι μου για να παίξουμε.
Δέσποινα Zώρα: Χαρά αισθάνομαι όταν πάω για ψώνια και όταν έρχονται οι φίλοι μου στο σπίτι μου.
Εμμανουέλα: ? όταν έρχεται από την Αθήνα η νονά μου και το ξαδελφάκι μου.
Γιάννης: Νιώθω χαρά όταν βλέπω τον μπαμπά μου.
Δημήτρης: ? όταν παίζω με τους φίλους μου μπάλα και όταν βλέπω τον μπαμπά μου να έρχεται.
Νίκος ? όταν τρώω ένα αγαπημένο μου φαγητό.
Στελλίνα ? Κατερίνα: Χαιρόμαστε όταν μας λέει η κυρία Καίτη «Μπράβο».
Θυμός
Στελλίνα: Θυμώνω όταν με πιέζουν να κάνω κάτι που δε θέλω.
Ανάργυρος: Θυμώνω με τα ψέματα και με τις ζαβολιές.
Αγγελική: Θυμό νιώθω όταν κάποιος με ενοχλεί πολύ.
Δέσποινα Ροδίτη: Θυμό νιώθω όταν κάποιος με εκνευρίζει και όταν με χτυπάνε.
Νίκος: ? όταν με κοροϊδεύουν και ? όταν δε βρίσκω τις νότες στο πιάνο.
Μάρκος: Θυμώνω όταν μου παίρνουν τα πράγματά μου και όταν μου λένε ψέματα.
Δημήτρης: Νιώθω θυμό όταν με δαγκώνει ο αδελφός μου και όταν δε με παίζουν.
Παντελής: Όταν δε με παίζουν θυμώνω
Δέσποινα Zώρα: Θυμό αισθάνομαι όταν χάνω στα παιχνίδια και όταν με ξυπνάει η μαμά μου.
Φόβος
Μάρκος: Φοβάμαι όταν είμαι ψηλά στο βουνό.
Γιάννης: Νιώθω φόβο όταν βλέπω αράχνη.
Νίκος: ? όταν βλέπω μια αράχνη ή όταν ακούω νυχτερίδες.
Δέσποινα Ροδίτη: Φόβο νιώθω όταν κάποιος με τρομάζει. Φοβάμαι στο σκοτάδι.
Θεοδόσης: Όταν είναι σκοτεινά νιώθω φόβο.
Δημήτρης: Κι εγώ όταν είμαι κάπου σκοτεινά και όταν περνάνε πολλά αυτοκίνητα.
Στελλίνα: Φοβάμαι το σκοτάδι!..
Δέσποινα Zώρα: Φόβο αισθάνομαι όταν έχει σκοτάδια στο δωμάτιό μου ή όταν με πλησιάζουν σκύλοι.
Παρασκευή: Κι εγώ φοβάμαι όταν με πλησιάζει ένας άγριος σκύλος. Φοβάμαι κι όταν βλέπω εφιάλτες.
Αγγελική: Κι εγώ νιώθω φόβο όταν βλέπω εφιάλτες.
Κατερίνα: ? όταν βλέπω κακά όνειρα.
Ανάργυρος: Φοβάμαι το σκοτάδι και τα κακά όνειρα!
Λύπη
Αγγελική: Λύπη νιώθω όταν χτυπάω.
Δέσποινα Ροδίτη: Λύπη νιώθω όταν κάποιος μου παίρνει τα παιχνίδια μου και όταν μαλώνω με μια φίλη μου.
Ανάργυρος: Όταν με κοροϊδεύουν. Όταν με μαλώνουν.
Κατερίνα: Λύπη νιώθω όταν με μαλώνει η μαμά μου.
Φυλλέρια: Όταν με μαλώνει η μαμά νιώθω λύπη. Όταν κάποιος με προσβάλλει νιώθω πάλι λύπη.
Μάρκος: Λυπάμαι όταν με κοροϊδεύουν και όταν μαθαίνω άσχημα νέα.
Θεοδόσης: Όταν βλέπω στην τηλεόραση φτωχά παιδάκια που πεινάνε νιώθω λύπη.
Δέσποινα Zώρα: Λύπη αισθάνομαι όταν αρρωσταίνει ο αδερφός μου και όταν δε με αφήνει ο μπαμπάς μου να δω τηλεόραση.
Δημήτρης: Νιώθω λύπη όταν δε βλέπω το μπαμπά μου και όταν χάνει η ομάδα μου.
Νίκος: Νιώθω λύπη όταν σκέφτομαι τον παππού τον Πάνο.
Εμμανουέλα: Νιώθω λύπη όταν τελειώνουν οι διακοπές και γυρίζω στη Χίο.