Το ταξίδι γίνεται στην Αφρική το 2009 και οι πρωταγωνιστές είμαστε όλη η τάξη,η δασκάλα μας και ο διευθυντής. Στην αρχή του ταξιδιού, όταν πια είχαμε φτάσει στον προορισμό μας, αφήσαμε  τα σακίδια μας κάτω. Πρώτα η Ελένη Τσάκου, η Ελένη Γεωργιαφέντη, και η Χριστιάνα άρχισαν να τραγουδάνε. Ο Αντρέας, ο Τζίμης και ο Γιώργος έτρεχαν προς όλες τις κατευθύνσεις, αλλά δεν πήγαιναν πολύ μακριά, γιατί δεν ήθελαν να χαθούν.Η Τένια, η Αγγελική, η Μαριάνθη και εγώ αποφασίσαμε να παίξουμε μήλα. Η Εριντάνα και η Αργυρώ Γδύση έπιασαν την κουβέντα. Έπειτα από λίγο, η κυρία Κωνσταντίνα προσπάθησε να μας οργανώσει. Μάταια όμως. Ήμασταν τόσο ενθουσιασμένοι, που δεν ηρεμούσαμε λεπτό. Ο λόγος που τελικά σταματήσαμε να παίζουμε, ήταν ότι μας είχε πιάσει μια πείνα! Ανοίξαμε γρήγορα γρήγορα τα σακίδιά μας και το ρίξαμε στο φαγητό.

      Ξαφνικά, η Μαριάνθη πήγε τρέχοντας προς την κυρία Κωνσταντίνα, που μας παρατηρούσε από μακριά, και άρχισε να την ρωτάει που είναι ο διευθυντής. Κανένας  μας δεν κατάλαβε πως έλειπε ο κύριος Γιώργος!  Ύστερα από λίγο τον είδαμε να έρχεται μαζί με δέκα καμήλες. Χωριστήκαμε σε ζευγάρια και πήγαμε προς τις πυραμίδες.Ήταν πολύ διασκεδαστικά! Μόλις φτάσαμε, αρχίσαμε να τις εξερευνούμε. Είδαμε σαρκοφάγους, αλλά κυρίως πολλές τοιχογραφίες. Όταν βράδιασε, η δασκάλα και ο διευθυντής είπαν ότι πρέπει να φύγουμε. Κάναμε πολύ ώρα να ανεβούμε στις καμήλες, επειδή θέλαμε να μπούμε σε τριάδες ή τετράδες και όχι σε δυάδες. Όμως η κυρία Κωνσταντίνα μας χώρισε πάλι σε ζευγάρια. Η απόσταση από τις πυραμίδες μέχρι εκεί που είχαμε κατασκηνώσει δεν ήταν πολύ μακριά. Μόλις φτάσαμε, καθίσαμε σε  κύκλο, ανάψαμε φωτιά και είπαμε διάφορες ιστορίες που ξέραμε.

          Τέλος κουρασμένοι αλλά και πολύ χαρούμενοι, κοιμηθήκαμε.          

 Αντρέας Τσούρος, τάξη Στ΄

Ανδρέας Τσούρος,
τάξη Στ

Συμεωνίδου Αναστασία, τάξη Ε