Την Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014, στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος που έχει τίτλο «Τα παιχνίδια μάς ενώνουν», επισκεφτήκαμε το Βούρειο Αθλητικό Κέντρο Λιβαδίων για να λάβουμε μέρος στην εκδήλωση που έγινε εκεί, που ήταν αφιερωμένη στην Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία. Μας συνόδευσαν ο γυμναστής κ΄ Δ. Μπόλιας και η δασκάλα μας.

 

   Εκεί συναντήσαμε ξανά τα παιδιά από το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο, που είχαν έρθει την προηγούμενη Δευτέρα στο Σχολείο μας, για να γνωριστούμε και να παίξουμε μαζί, καθώς και πολλά παιδιά από άλλα σχολεία της Χίου, δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια.

   Στην αρχή της εκδήλωσης μας μίλησαν γυμνάστριες και άτομα με αναπηρία για την προσπάθεια των παιδιών και μετά από λίγο η κυρία Σαμουηλίδου, η διοργανώτρια της εκδήλωσης, ευχαρίστησε ένα ένα τα σχολεία που συμμετείχαν.

   Ξεκινήσαμε με ένα παιχνίδι γνωριμίας. Τριγυρνώντας στη μέση του γηπέδου γνωριστήκαμε με τ? άλλα παιδιά. Μετά κάναμε ένα μεγάλο κύκλο και κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου προσπαθήσαμε να περάσουμε όλοι μέσα από ένα στεφάνι.

   Η τάξη μας μαζί με τα παιδιά από το Ειδικό Σχολείο έκανε αγώνες σκυταλοδρομίας με μια μπάλα. Ύστερα συνοδεύαμε κάποια παιδιά με αναπηρία βοηθώντας τα να τρέξουν. Το πιο δύσκολο άθλημα ήταν το εξής: έπρεπε μια δασκάλα να δέσει τα μάτια κάποιων παιδιών και εμείς να τα βοηθήσουμε να περάσουν τέσσερα μικρά εμπόδια. Εγώ ήμουν συνοδός του Γιάννη. Περάσαμε με επιτυχία τα τρία εμπόδια. Ένιωσα πολύ ωραία.

   Μετά τα πιο μεγάλα παιδιά έπαιξαν ένα ακουστικό παιχνίδι με μπάλα. Ένα παιδί πέταγε τη μπάλα σε άλλα που είχαν κλειστά τα μάτια τους κι εκείνα έπρεπε να τη σταματήσουν. Ένα άλλο παιχνίδι που μου άρεσε πολύ έμοιαζε σαν βόλεϊ αλλά όλοι ήταν καθιστοί και δεν έπρεπε να κουνηθούν από τη θέση τους. Κάπως έτσι θα είναι και για κάποιον που είναι σε αναπηρικό καροτσάκι.

   Στο τέλος παιδιά από το Μουσικό Σχολείο μας τραγούδησαν και χορέψαμε όλοι μαζί.Τα παιδιά από το Ειδικό Σχολείο ήταν πάντοτε χαμογελαστά και χαρούμενα που έπαιζαν μαζί μας, όπως και οι δασκάλες τους

   Θαύμασα πολύ αυτά τα παιδιά γιατί, παρ? όλο που είχαν προβλήματα στην κίνηση και στην ομιλία, παίξαμε πολύ όμορφα μαζί τους και αυτό ήταν πολύ συγκινητικό.

   Ήταν μια ωραία εμπειρία που μας δίδαξε πολλά και ευχόμαστε να συμμετέχουμε κι άλλες φορές σε τέτοια προγράμματα.

   Θα ήθελα να ξαναπάω, αλλά πιο πολύ θα ήθελα να μην υπάρχουν άνθρωποι με τέτοια προβλήματα και όλοι οι φίλοι μου να είναι καλά.

   Θα θυμάμαι πάντα με αγάπη αυτήν την όμορφη συνάντηση. Θα έχω πάντα στο μυαλό μου ότι ,όταν κάποιος θέλει, μπορεί να τα καταφέρει όλα! Σίγουρα τα παιδιά με ειδικές ανάγκες δεν είναι κατώτερα από εμάς.

   Αυτή τη μέρα κατάλαβα ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι και ότι όλοι πρέπει να προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι.  

                                                                                                                         Οι μαθητές της Δ΄ τάξης