Οι μαθητές και μαθήτριες Β΄ και Γ΄ τάξης με αφορμή ενότητες στα βιβλία της Γλώσσας Β΄ τάξης «Μες στο Μουσείο» και «Ποιος είναι; Τι κάνει» καθώς και την προγραμματισμένη ημερήσια εκδρομή στα Αρμόλια και στον Εμπορειό επισκέφθηκαν στις 13 Μαΐου το Αρχαιολογικό Μουσείο και έναν λατερνατζή, στο Κάστρο. Διαβάστε τις εντυπώσεις των παιδιών της Β΄ τάξης από αυτήν την εκπαιδευτική εκδρομή. (Το κείμενο είναι σύνθεση από τις ατομικές εντυπώσεις κάθε μαθητή).
Κ. Κολάκη
Χτες πήγαμε στο Αρχαιολογικό Μουσείο και στο σπίτι του παππού της Αλέκας, που ο αδελφός της Κωνσταντίνας θα την παντρευτεί.
Ήταν πολύ ωραία η εκδρομή. Η καλύτερη εκδρομή που έχω πάει.
Ήρθαμε στο σχολείο, πήγαμε στην τάξη, μας μίλησε η κυρία για λίγο και μετά κατεβήκαμε από την τάξη, πήγαμε στο πούλμαν, φύγαμε, πήγαμε στη Χώρα, περπατήσαμε λιγουλάκι και φτάσαμε στο Μουσείο.
Περάσαμε πολύ ωραία. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο είδαμε καινούργια πράγματα. Είχαμε πάει και πέρσι και είχαμε δει πολλά πράγματα. Φέτος ήμασταν η τάξη μας και η Τ΄ τάξη.
Εκεί μας υποδέχτηκε μια κοπέλα, η κυρία Δέσποινα. Τη χαιρετήσαμε. Μας είπε να αφήσουμε τα τσαντάκια μας στον πάγκο και να βάλουμε τις φωνές μας μέσα σε ένα μαγικό βάζο.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο είχε πολλές αίθουσες. Στην αίθουσα με τα πήλινα σκεύη μας είπε μια ιστορία για ένα χωριό της Χίου, το Εμπορειό. Σε μια άλλη αίθουσα είδαμε αγγεία σαν αυτό που κρατούσε η Σφίγγα της Χίου.
Η κυρία Δέσποινα μας έδειξε πολλά αγγεία και μας είπε ιστορίες για τους θεούς του Ολύμπου.
Μας έδειξε ειδώλια, μας έδειξε αγάλματα που μας είπε ότι μιλάνε... Είδαμε αγάλματα χωρίς κεφάλια και χωρίς χέρια. Είδαμε κάτι σαν βαρέλια που μέσα έβαζαν τρόφιμα.
Τα αγάλματα ψιθύριζαν στην κυρία Δέσποινα.
Ένα άγαλμα μας είπε μια ιστορία που μετά την παίξαμε. Μας είπε την ιστορία του Διονύσου. Μας είπε για την Αριάδνη και το Θησέα που σκότωσε το Μινώταυρο... Ήταν, όπως μας είπε η κυρία Δέσποινα, η αγαπημένη της ιστορία.
Βγήκαμε στην αυλή του Μουσείου και φάγαμε το κολατσιό μας και στο τέλος παίξαμε θεατρικό παιχνίδι. Εγώ δεν έπαιξα. Ήμουν θεατής. Ούτε η Μυρσίνη έπαιξε.
Βασιλιάς Οινοπίωνας ήταν ο Αρσένης, βασίλισσα ήταν η Ραφαέλα, η Ευγενία ήταν η κόρη του Οινοπίωνα, η Χιόνη. Η Δώρα και η Μαριλένα ήταν οι καλύτερες φίλες της Ευγενίας, της Χιόνης. Ο Βαλάντης και ο Μιχάλης ήταν οι φρουροί του Οινοπίωνα. Ο βασιλιάς φορούσε κι ένα στέμμα στο κεφάλι του. Ο Σιδερής ήταν ο Διόνυσος, ο Νίκος ήταν ο Ωρίωνας, ο Πέτρος ήταν ο Ποσειδώνας, ο Γιάννης, που φορούσε ένα μαύρο ύφασμα, ήταν ο Ήφαιστος και βοηθός του ο Δημήτρης. Η Κωνσταντίνα και η Αγγελική ήταν η αντιπροσωπεία κατοίκων, εγώ, ο Αντώνης, ο Βασίλης, ο Παντελής και η Αθηνά ήμασταν κάτοικοι της Χίου.
Μετά ήρθε και μας πήρε το λεωφορείο και μας πήγε στο Κάστρο. Πήγαμε στον κύριο Μανώλη, για να μας δείξει τη λατέρνα, να δούμε πώς παίζεται. Η λατέρνα είναι ένα μουσικό κουτί που μέσα έχει κάτι «μηχανές».
Ο παππούς της Αλέκας, που παντρεύεται τον αδερφό μου, μας μίλησε για τη λατέρνα. Αυτή η λατέρνα είναι από την Κωνσταντινούπολη. Μπήκαμε σε σειρά και παίξαμε όλοι μας.
Έβγαλε το καπάκι της λατέρνας και οι χορδές έκαναν διαφορετικό ήχο.
Εγώ πήγα κοντά μαζί με τη Μαριλένα και άκουσα μια γιαγιά που ήταν δίπλα μου να λέει: «Άντε, τελειώνετε να ησυχάσουμε, ... Μανώλη. Άντε τελειώνετε πια!...»
Η κυρία μάς κέρασε κουλουράκια που αγόρασε από το φούρνο. Ήταν μιαμ... μιαμ.
Στο Κάστρο συναντήσαμε και τον κύριο Σίμο, που ήρθε μια μέρα στο σχολείο και μας έδειξε ένα βίντεο. Ήταν στους παραολυμπιακούς αγώνες.
Στο Κάστρο, στην πλατεία, παίξαμε και διασκεδάσαμε. Παίξαμε κρυφτό και κυνηγητό. Τον Χρήστο δεν τον έπιανε κανένας, γιατί ήταν γρήγορος. Έβαλε όλη του την ταχύτητα.
Μετά ήρθε και μας πήρε το λεωφορείο και επιστρέψαμε στο σχολείο.
Στο λεωφορείο τραγουδούσαμε, συζητούσαμε.
Πέρασα πολύ ωραία σ? αυτήν την εκδρομή. Αυτή η εκδρομή ήταν η καλύτερη εκδρομή του κόσμου.
Τι ωραία μέρα! Ας την ξανακάνουμε αυτή την εκδρομή. Ναι, ναι, ναι να ξαναπάμε. Αχ, τι ωραία!...
Β΄ τάξη
